Problematyka podjęta w niniejszym opracowaniu obejmuje najbardziej wrażliwy element systemu bezpieczeństwa państwa, jakim jest człowiek. Bez względu na potencjał oraz posiadane środki, to właśnie człowiek będzie decydował o wyborze konkretnych metod, które lepiej lub gorzej będą służyły bezpieczeństwu społecznemu. Nie ma więc wątpliwości, że jego przygotowanie do pełnienia określonej funkcji w tym systemie może mieć kluczowe znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa państwowego we wszystkich wymiarach. W tym zakresie należy uświadomić sobie szczególną rolę personelu wojskowego, który stanowi o zdolnościach sił zbrojnych jako najważniejszego elementu w podsystemie bezpieczeństwa militarnego.
(z zakończenia)
