Miejsce organizacji pozarządowych w sferze obronności, bezpieczeństwa i porządku publicznego

Podjęta w monografii problematyka dotyczy statusu organizacji społecznych w przestrzeni bezpieczeństwa. Organizacje pozarządowe są podstawą instytucjonalną społeczeństwa obywatelskiego, które może zawierać głos w sprawach publicznych, w tym dotyczących obronności, bezpieczeństwa i porządku publicznego. Stanowią one też istotny, trudny do zignorowania czynnik pozwalający na uczestnictwo w debacie publicznej, gdzie stanowisko społeczeństwa (jego części) powinno być przez podmioty publiczne (organy władzy) brane pod uwagę. Budowa społeczeństwa obywatelskiego wymaga inicjatywy państwa w zakresie stworzenia odpowiednich warunków działania organizacjom pozarządowym, które są wyrazem dojrzałości obywatelskiej i pozwalają swoim członkom na załatwienie określonych kategorii spraw bez udziału instytucji publicznych. Realizują one cele niezarobkowe i reprezentują potrzeby samych zainteresowanych. Fakt, że są one usytuowane najbliżej obywateli najlepiej znają ich potrzeby, stanowiąc tym samym inicjatywę oddolną pozwalającą na wzmożoną aktywność społeczną w wielu sprawach istotnych nie tylko z punktu widzenia określonego środowiska, ale też struktury terytorialnej, czy nawet państwa – oznacza, że mogą one szybko reagować na zagrożenia, zanim dojdzie do jego eskalacji. Skuteczność ich działania w powyższym zakresie determinowana jest jednak posiadaniem odpowiednich sił i środków. Często one tych sił i środków nie posiadają w stopniu wystarczającym do skutecznej walki z kryzysem.